Fakat başaracağından da emindi. Müslümanların azlığı, baskı altında kalmaları, Efendimizi üzüyordu” dedi
İl Müftüsü Dursun Ali Şeker Miraç Kandili münasebetiyle yayımladığı mesajda Peygamber Efendimizin karşılaştığı olaylara da değindi. Müftü Şeker, “İnsanlık tarihinde Peygamberler kadar çile çeken hiç kimse yoktur. Gökten inen nûru ümmetlerinin gönüllerine sindirmek için büyük mücadeleler verdiler” dedi.
Şeker açıklamasında, “İnsanlığın kurtuluşu için çırpınıp durdular. Yılmadılar, usanmadılar, ümitsizliğe düşmediler. Yüce Allah’ın hikmeti ve takdiri ölçüsünde başarılı oldular. İnanmayanlar, her zaman olduğu gibi yenildiler. Rezil ve maskara oldular. Hem dünyalarını hem de Âhretlerini yıktılar. İlk insan ve ilk Peygamber Hz. Adem, son Peygamber de Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed (sas) ‘dir. Yeni bir din getirdi. Yaymak için çok çalıştı.her türlü eziyete, ızdıraba ve sıkıntıya katlandı. Önceleri gizli gizli bu dini anlatmaya başladı. Zorla değil isteyerek, tehdit ederek değil, sevdirerek gönüllere giriyordu. Günden güne Müslümanlar çoğalıyordu. Müslümanların sayısı Hz. Ömer’in aralarına katılması ile 40’ı bulmuştu. Müslümanlara cesaret gelince açıktan açığa dini yaymaya koyuldular. Bunun üzerine Mekkeli dinsizlerin dikkatlerini üzerlerine çektiler. Artık inananlarla inanmayanların mücadelesi başlamış oldu. Her fırsatta Müslümanlara saldırmayı, dövmeyi, hakaret etmeyi, iftira atmayı kendilerine görev edindiler. Kendileri gibi düşünmedikleri, inanmadıkları, yiyip içmedikleri ve yaşamadıkları için hayat hakkı vermek istemiyorlardı. Bu durumun hâlâ devam ettiğini, değişen bir şeyin olmadığını, Müslüman olanlarla olmayanların mücadelesinin sürdüğünü görüyoruz. Biteceği de yoktur. Bunda da ilâhi hikmetler olsa gerek” dedi.
İl Müftüsü Dursun Ali Şeker Miraç Kandili kutlama mesajında şu ifadelere yer verdi: “Mekke’nin azılı kâfirleri, her çareye başvurdular. Ambargo koydular, ticareti kestiler. Kız alıp vermeyi yasakladılar. Oturulan mahalleden giriş ve çıkışı yasakladılar. Bu şiddet ve tehdit eylemleri üç yıl kadar devam etti. Başta Sevgili Peygamberimiz olmak üzere Müslümanlar çok zor günler geçirdiler. Aç ve susuz yaşadılar. Memedeki yavruların feryatları ayyuka çıkıyordu. Bulabilen, bitkilerin köklerini yiyerek ayakta kalmaya çabalıyordu. Buna rağmen Mekke’nin, puta tapan zalimleri İslam’ın hayat damarlarını kesemediler. Mekke’den yükselen iman, çevreyi aydınlatıyordu. Kıyasıya devam eden mücadele, habire alevleniyordu. Sevgili Peygamberimiz (sas)’ın görevi, kelimelerle ifade edilemeyecek kadar çileli ve zordu. Fakat başaracağından da emindi. Müslümanların azlığı, baskı altında kalmaları, Efendimizi üzüyordu. 4 yaşında iken oğlu Kasım’ın ölümü ve henüz Kasımın kefeni solmadan diğer oğlu Abdullah’ın peşpeşe ölmesi, gerçekten dayanılır gibi değildi. İki yavrunun ölümünden hemen sonra en büyük desteğini gördüğü Amcası Ebû Tâlib’in, üç gün sonra’da Muhterem eşi Hz. Hatice’nin ölümü, Sevgili Peygamberimizi hayli hırpalamıştı. Bu keder yüklü olaylara rağmen İslamiyeti yaymaktan geri kalmıyordu. Bu maksatla Taif Şehrine gitti. Destekleyen olmadı. Geri döndü. Bu halde iken Kağbe’nin duvarına yaslanmış, derin derin düşünüyor, destek ve teselli arıyordu. Tam bu sırada Vahiy Meleği Cebrâil geldi selam verdi. Yüce Allah’ın selamını arz etti. Üç kişi Sevgili Peygamberimiz’in kalbini çıkardılar. Zemzem le yıkadılar. İman ve hikmetle doldurup yerine koydular. Kansız, bıçaksız bir ameliyattı bu. Bütün bu hazırlıklar, bir müjdenin habercisi idi. Sıkıntılar bitecekti. Cebrâil, Efendimiz’i Burak’a bindirerek Kudüs’e geldiler. Burada hazır bekleyen bütün Peygamberlere İmam olup iki rekat namaz kıldı. Buradan İlâhi asansör olan Mirac’la göklere çıktı. Yedi kat gökleri gördü. Ötelerin ötesine geçti, Yüce Allah ile görüştü. Bir çok hediyelerle birlikte 5 vakit namaz hediye edildi. Mekke’den Kudüs’e olan yolculuk Kur’an-ı Kerimle sabit olduğu için inanmak farzdır. İnkâr eden dinle ilişiğini kesmiş olur. Oradan ötesine de inanmak gerekir. Çünkü Sevgili Peygamber Efendimiz haber verdi. İnkâr eden dinden çıkmaz ama günahkâr olur. Mirac, çeşitli tarihler ileri sürülse de Recep ayının 27. gecesinde olduğu kanaati yaygındır. Mevcut görüş ayrılıkları Miracın aslında değil ayrıntılarında ola gelmiştir. Sevgili Peygamberimiz, Miraca giderken uyanık halinde, ruh ve cesediyle birlikte gitti. Uykusunda veya hayâlinde gitmiş olsa idi, müşriklerin hucumuna maruz kalmazdı. Burak gibi bir vasıtaya binmesine de gerek yoktu. Uyku halinde olan 30 kadar Mirac’dan bahseden âlimler var. Bu şekildeki Miracı yani göklere çıkmayı, hayâlinde canlandırmayı herkes yapabilir. Efendimiz, Cebrâil ile bu hadiseyi ümmetime anlatırsam bana inanmazlar demişti. Cebrâil de: “Hayır, seni Hz. Ebû Bekir tasdik eder, diyerek teselli etmişti. Nitekim dönüşünde olayı anlatır, müşrikler alay ederlerken Hz. Ebû Bekir duyar duymaz hemen dostunu tasdik etti. İnkârcılar karşısında onu yalnız bırakmadı. Mirac olayını doğrulamak üzere bu ilâhi hüküm indi: “Kulu Muhammed’i bir gece Mescid-i Haram’dan kendisine bir kısım âyetlerimizi göstermek için çevresini mübarek kıldığımız Mescid-i Aksa ya götüren Allah’ın şanı yücedir. Doğrusu O işitir ve görür.” Mirac, bir yükseliştir, hedeftir. Yıldızları fethetmek Müslümanlara çok daha yakışır. Hem maddi hem manevi sahada yükselmeli, çalışmalı, ilerlemelidir. Mirac, turistik bir gezi değildir. İlimde, ahlâkta, sanatta, hukukta, iktisatta, medeni olmada bir hedeftir. Yüce Allah’a yönelen gönüller, Melekler ülkesine çıkmaya layık insanlardır. Yerden göklere, kötüden iyiye, çirkinden güzele, cimrilikten cömertliğe, nefretten sevgiye, tefrikadan birliğe yükselmeyi başaranlara ne mutlu. Bu duygu ve düşüncelerle Mirac Kandilinizi tebrik eder, hayırlara vesile olmasını Yüce Allah’tan dilerim”. Muş`un Sesi Gazetesi
