Muş’un Saray Mahallesinde oturan Abdulvahap ve Nurten Uygur çiftçinin çocukları, 4 yaşındaki Ali ile 10 yaşındaki Muhammet, yakalandıkları amansız hastalıklar nedeni ile sefalet içerisinde ölümü bekliyorlar.
İmam Hatip Lisesi’nin arka tarafında kirada oturdukları evde ölümü bekleyen çocuklardan 4 yaşında olan Ali, doğduğu günden beri amansız hastalığın pençesinde yaşam mücadelesini sürdürüyor. Matebolizma ile ilgili bir hastalığa yakalanan minik Ali, 4 yıldır sürekli yatalak halde yaşam mücadelesini sürdürmeye çalışıyor.
10 yaşında olan büyük kardeş Muhammet’in durumu ise çok daha kritik. 7 ay önce SSPE Subakut Sklerozan Panensefalit hastalığına yakalanan minik Muhammet ölüm ile yaşam arasındaki ince çizgide bir yandan yoksullukla bir yandan da hastalığı ile mücadele ediyor.
HASTALIĞI YÜZÜNDEN OKULA ARA VERDİ
Kızamık mikrobunun yol açtığı bir beyin hastalığı olan Subakut Sklerozan Panensefalit (SSPE) hastalığına yakalan Muhammet, bu nedenle okuluna da ara vermek zorunda kalmış. Eko İnşaat İlköğretim Okulu dördüncü sınıf öğrencisi olan Muhammet 7 ay öncesine kadar okuluna devam ediyordu.
Yakalandığı amansız hastalıktan sonra yatağa mahkûm olan Muhammet’i defalarca hastaneye götürdüğünü belirten Baba, Abdulvahap Uygur, “çocuğum 1 milyonda bir çocukta görülebilen bir hastalığa yakalanmış durumda. Yaklaşık 7 ay önce hastalık belirtilerini göstermeye başladı. İlk olarak, çocuğumu Muş’ta hastaneye götürdüm. Burada net bir teşhis konulamadığı için 2 defa Diyarbakır’a, bir defe da Ankara’ya götürdüm. Çocuğumun SSPE hastalığına yakalandığını, bu hastalığın tedavisinin mümkün olmadığını söylediler. Kızamık hastalığı geçirdikten sonra Muhammet’in beynine bir virüs yerleşmiş. Yıllar sonra belirtilerini gösteren bu virüs, 7 ay önce etkisini göstermeye ve başladı ve Muhammet’i yatağa mahkûm etti. Doktorların söylediklerine göre bu hastalık, unutkanlık ve sinirlilik ile başlıyor. Sonra sıçramalar başlıyor. Tek başına yemek yiyemiyor ve hasta yatağa bağımlı hale geliyor. Hastalık ilerledikçe burundan sıvıyla besleniyor, komaya giriyor. En sonunda da yıllarca sürebilecek koma ölümle sonuçlanıyor” dedi.
“ÇOCUĞUMUN ÖLMESİNİ İSTEMİYORUM”
Anne Nurten Uygur ise, zamanında yapılan bir yanlıştan dolayı çocuğunun bugün ölümün pençesinde olduğunu belirterek, “iki çocuğum gözlerimin önünde her geçen gün biraz daha eriyorlar. 4 yaşında olan Ali, doğduğu günden beri bu hastalıkla mücadele ediyor. Ne konuşabiliyor ne de hareket edebiliyor. Yemek yemesinden altının değiştirilmesine kadar her türlü ihtiyacının giderilmesi için bir kişinin yardımına ihtiyacı var. Annesi olarak bunları yapmaktan gocunmuyorum elbette. Ama bir yandan çocuklarım ölümü beklerken bir yandan da sefalet içerisinde yaşamaları, beni onlarla birlikte her gün defalarca öldürüyor” dedi.
“DAHA ÖNCE DE 3 ÇOCUĞUMU KAYBETTİM”
Daha önceki yıllarda da benzer hastalıklar nedeni ile 3 çocuğunu kaybettiğini belirten Anne Uygur, “Allah’ın takdiri belki de. Daha önce de, 4 yaşındaki kızım Aysel, 2 yaşındaki kızım Yeter ve 2 yaşındaki oğlum Davut’u da benzer hastalıklar nedeni ile kaybettim. Bir anne olarak yüreğim yeni bir acıya daha dayanamaz. Çocuklarımın kurtarılması için yetkililere yalvarıyorum” dedi.
“DEVLETTEN YARDIM BEKLİYORUZ”
Çocuklarının yakalandığı amansız hastalık bir yana, bir yandan da yoksullukla mücadele ettiklerini belirten Nurten Uygur, “eşim Cevizlidere Köyünde geçici köy koruculuğu yapıyor. Geçimimizi koruculuktan almış olduğu 650 TL ile sağlamaya çalışıyoruz. Yaz aylarında Cevizlidere Köyündeyiz ama yılın geri kalan kısmını Muş’ta kiraladığımız evde geçiriyoruz. Eşimin almış olduğu 650 TL maaşın 200 TL’si sadece kiraya gidiyor. Geriye kalan 450 TL ile 7 nüfuslu bir aileyi geçindirmeye çalışıyoruz” dedi.
“20-25 YIL DAHA YAŞAYABİLİRLER”
Çocuklarının yaşayabilmesi için ellerinden gelen bütün çabayı sarf edeceklerini belirten Uygur çiftçi, “doktorların söylediğine göre, “bu hastalığın en erken 6 hafta içinde ölüme sebebiyet verdiği, iyi bakımla 20–25 yıl daha yaşayan vakalara rastlandığını biliniyor. Tıbben kesin tedavisi olmayan bu hastalığın, sadece virüsün yayılmasını geciktiren ilaçlarla seyri yavaşlatılabiliyor” dediler.
“İLAÇ PARASI BİLE BULAMIYORUZ”
Çocukların tedavi masraflarının yanı sıra ilaç almakta da büyük sıkıntılar yaşadıklarını belirten Anne Uygur, “durumumuz ortada. 650 TL ile evimizi mi geçindirelim. Kirayı mı verelim. Çocuklarımızı tedavi ettirip ilaç mı alalım? Devletimiz bize yardım etmezse, çocuklarımız göz göre göre ölecekler” dedi.
SYDV 500 TL YARDIM YAPTI
Konu ile ilgili görüşlerine başvurduğumuz Muş Valiliği İl Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı Müdürü Yılmaz Çetinkaya mağdur aileye 2010 Ocak ayında 300 TL, 2010 Mart ayında ise 200 TL olmak üzere toplam 500 TL yardım yapıldığını belirtti. Muş`un Sesi Gazetesi
